Το αποτέλεσμα; Η ανατροπή αποφάσεων κατάτμησης τμημάτων, στα οποία φοιτούν μαθητές με διαγνωσμένες αναπηρίες ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, για το σχολικό έτος 2024-2025 και η απόρριψη δεκάδων προτάσεων για δημιουργία νέων τμημάτων.
Με πλήρη συντονισμό, ισχυρίζονται ότι νοιάζονται για το «καλό» των παιδιών και των εκπαιδευτικών, ενώ εφαρμόζουν τον νόμο που οι ίδιοι άλλαξαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η πρώην Υπουργός Παιδείας, κ. Κεραμέως, είχε ήδη προετοιμάσει το έδαφος, αυξάνοντας τον αριθμό των μαθητών από 22 σε 25 ανά τμήμα και ορίζοντας ως ελάχιστο όριο τα 15 παιδιά.
Αντί να συζητάμε για τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, παρακολουθούμε μια συστηματική προσπάθεια αύξησης των μαθητών, ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες. Το Υπουργείο με «μαεστρία» συρρικνώνει και περικόπτει τμήματα, όπου το μέγιστο γίνεται ελάχιστο, οι μετακινήσεις παιδιών από εξαίρεση γίνονται κανόνας, οι υπεραριθμίες εκπαιδευτικών γίνονται καθημερινότητα και η εκπαιδευτική διαδικασία ακροβατεί ανάμεσα στη διασφάλιση της υγείας και της μάθησης.
Κάθε μικρότερο τμήμα καταδικάζεται σε συμπτύξεις και μετακινήσεις, με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς να θυσιάζονται στον βωμό της περικοπής κόστους. Ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη μειώνει την αναλογία εκπαιδευτικών-μαθητών, η Ελλάδα επιλέγει να πηγαίνει αντίθετα, επιβάλλοντας αυξήσεις κρυφά, θυμίζοντας μας το πρόσφατα ψηφισμένο «εξαήμερο» που ούτε εμείς ούτε η Ευρώπη «καταλάβαμε» ότι είναι απλώς έξι ημέρες εργασίας. Και φυσικά, τις επόμενες ημέρες, τα γνωστά ΜΜΕ θα μας πείσουν ότι δεν καταλάβαμε καλά, χωρίς όμως ποτέ να αναδείξουν τους κινδύνους για την ασφάλεια των παιδιών και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει 25 νήπια στην τάξη. Γνωρίζουμε τον χρόνο που απαιτείται για να επικοινωνήσουμε με κάθε παιδί, ώστε να το εντάξουμε στην εκπαιδευτική διαδικασία. Για χρόνια φωνάζουμε και διεκδικούμε τη μείωση στα 15 παιδιά ανά τμήμα, προειδοποιούμε και απαιτούμε την ασφάλεια των παιδιών και των εκπαιδευτικών, τη διασφάλιση της ποιότητας της παιδαγωγικής πράξης, την εξάλειψη της γραφειοκρατίας που μας συνθλίβει, τη δημιουργία τμημάτων ένταξης σε όλα τα νηπιαγωγεία, την υποστήριξη της/του προϊσταμένης/ου που αναγκάζεται να λειτουργεί ως ζογκλέρ, την ύπαρξη επιπλέον εκπαιδευτικού ώστε κανείς να μην είναι μόνος με παιδιά, την ενίσχυση της παράλληλης στήριξης καθ' όλη τη διάρκεια του σχολείου, την τήρηση των πυρασφαλιστικών κανονισμών, την εξασφάλιση σύγχρονων και ασφαλών κτιρίων, τον αντισεισμικό έλεγχο, την πρόσληψη επαρκούς προσωπικού καθαριότητας, και τόσα άλλα.
Κι όμως, η φωνή μας πέφτει στο κενό, χαμένη στην ερημιά της κρατικής αδιαφορίας. Αλλά η φωνή μας χρειάζεται και τη δική σας φωνή για να ακουστεί, γιατί πρόκειται για τα παιδιά σας, τα παιδιά μας!
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΠΤΥΞΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΩΣ15 ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ
Αθήνα 10-8-2024
https://syntonistikonip.blogspot.com/2024/07/115.html
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου